TOTALNE ZAANGAŻOWANIE zamiast QUIET QUITTING czyli 9 czynników zaangażowania z gier, do zastosowania w pracy

Jak zmieniłyby się zespoły i organizacje, gdyby angażujące mechanizmy przenieść ze świata gier, na grunt pracy zawodowej?


Wiele organizacji boryka się w ostatnich miesiącach ze spadkiem zaangażowania pracowników. Sporo miejsca w prasie branżowej zajmuje zjawisko „quiet quitting” – pracownicy coraz częściej nie czują się emocjonalnie związani z pracodawcą, nie czerpią radości z pracy, wykonują swoje obowiązki „od-do”, manifestując, że prawdziwe życie jest poza pracą. Brak poczucia więzi z miejscem pracy to jedna z ciemnych stron pracy zdalnej. „Czy oglądasz telewizję/seriale podczas pracy?” na takie pytanie aż 49% pracowników odpowiada twierdząco (źródło: Cordcutting.com 2022). To nie lada wyzwanie dla pracodawców i menadżerów – niskie zaangażowanie i słabe poczucie przynależności to mniejsza efektywność pracy i jej gorsza jakość. Wielu liderów wskazuje, że „quiet quitting” jest nawet trudniejszym wyzwaniem niż „wielka rezygnacja” czyli trend masowego odchodzenia z pracy. W „quiet quitting” ludzie zostają w firmie, tylko się nie angażują, nie chcą przenosić gór, nie wykazują ambicji. Dla wielu menadżerów byłoby łatwiej, gdyby pracownik jednak odszedł, bo w potocznym rozumieniu łatwiej jest kogoś zastąpić niż zmotywować biernego.

Sposoby na zaangażowanie pracowników

A jednak jest taki świat, w którym zaangażowanie i pasja osiągają niespotykane rozmiary. To świat gier i graczy. Okazuje się, że może on być nie lada inspiracją dla świata zarządzania.

Byron Reeves i Leighton Reed z Uniwersytetu Stanforda w swoim bestsellerze „Total Engagement” nakłaniają menadżerów do przyjrzenia się mechanizmom działającym w grach. Co czyni gry tak popularnymi? Jakie czynniki powodują, że gracze tak bardzo się angażują, że zapominają o innych sprawach?

PRACA MOŻE WCIĄGAĆ JAK GRA


Wg Reeves’a i Reed’a gry wprowadzają ludzi w stan FLOW – opisany po raz pierwszy przez psychologa węgierskiego pochodzenia Mihálya Csíkszentmihályi’ego.

Jest to stan pełnego skupienia na wykonywanej aktywności, bez poczucia zmęczenia, świadomości upływającego czasu, w pełnym zaangażowaniu przechodzenie przez kolejne etapy zadania. Ci, którym dane było doświadczyć stanu FLOW, mówią o poczuciu uskrzydlenia, świadomości pełnego wykorzystania swojego potencjału, maksymalnego zaangażowania i satysfakcji. To stan dobrze znany graczom wchodzącym na kolejny poziom trudności. To stan nieobcy sportowcom, ale też i twórcom, menedżerom, pracownikom osiągającym przełom w powierzonym zadaniu.

Jaki szef nie marzy o pracownikach w stanie FLOW – skoncentrowanych na rezultatach, skłonnych do ciężkiej pracy, zmotywowanych wewnętrznie, poszukujących wyzwań i rozwiązań?

Mamy dobrą wiadomość – istnieje mix konkretnych czynników, które wywołują stan FLOW. Wykorzystują go świadomie twórcy gier (też tych szkoleniowych). Wyobraź sobie, jak zmieniłyby się zespoły i organizacje, gdyby mechanizmy angażujące ludzi w grach przenieść na grunt pracy zawodowej?

9 niezbędnych składników, umożliwiających totalne zaangażowanie

 

JASNE ZASADY

Zasady w grach muszą być znane graczom i takie same dla wszystkich. Nie oznacza to, że wszystkie są podane na początku, niektóre trzeba odkryć w trakcie gry. Kiedy zasady nie są znane, albo co gorsza różne dla różnych graczy, rodzi się w graczach coś, co ich wybija ze stanu flow: poczucie, że gra jest nie fair. Gracz traci zaufanie i zaangażowanie, stan flow się kończy.

 

 

Sprawdź w swoim zespole:

NIEUSTANNY FEEDBACK

Stała i regularna informacja o postępach daje graczowi pewność co robi dobrze, a co źle, co wynosi go na kolejny poziom. Kolory, dźwięki, słowa – cała paleta sygnałów służy za feedback w grach. Kiedy zrobisz niedozwolony ruch – od razu słyszysz nieprzyjemny dźwięk. Jeśli coś Ci się uda – towarzyszy temu dźwięk miły dla ucha. Kolor czerwony ostrzega przed powtórzeniem błędu, a zielony nagradza prawidłową decyzję.

Najważniejsze – feedback jest NATYCHMIASTOWY. Tylko wtedy może być podstawą do zmiany. A założenie jest proste: feedback ma zmienić zachowanie, naprowadzić na prawidłowy kierunek.

Sprawdź w swoim zespole:

JASNY CEL

Na czym polega gra w golfa, siatkówkę, czy szachy? W każdej z gier cel jest jasny i nadzwyczaj prosty – wbić piłkę do dołka, kosza, dać mata przeciwnikowi. Istotą gier, także tych szkoleniowych i siłą napędzającą kreatywność graczy, wirtuozerię stosowanych rozwiązań jest… zablokowanie dostępu do najprostszego rozwiązania. Nie można po prostu podejść do dołka i wrzucić do niego piłki. Żeby osiągnąć cel, musimy przestrzegać reguł, podjąć wysiłek, znaleźć własny styl, przećwiczyć setki, tysiące uderzeń. Ale cel jest jasny i zrozumiały. Nadaje kierunek działaniom.

Sprawdź w swoim zespole:

OBIETNICA SUKCESU

Przystępując do gry gracz wie, że osiągnięcie sukcesu jest możliwe. Obietnica sukcesu, poczucie „yes we can” motywują gracza do zmagania się z trudnościami i dążenia do celu. Gracze wymieniają się między sobą informacjami, czy dana gra jest „do przejścia”, jakie są sposoby pokonywania trudności.

 

 

 

 

Sprawdź w swoim zespole:

WYZWANIA, CZYLI GRADACJA TRUDNOŚCI

Logika gry zakłada, że kolejne etapy są coraz trudniejsze. Jest to możliwe, bo uczymy się czegoś na pierwszych poziomach, wiedza i umiejętności przyrastają, jesteśmy gotowi na nowe wyzwania. Zbyt długie granie na jednym poziomie jest nudne. Ale zaczęcie od poziomów zbyt skomplikowanych sprawia, że gracz się zniechęca i wciska przycisk „quit”. W przypadku gier takich jak szachy czy golf kolejne szczeble wyznaczają coraz lepsi partnerzy, z którymi przychodzi nam grać. W grach komputerowych wchodzimy na coraz wyższy i bardziej wymagający poziom. Mimo utrudnień, w fazie flow utrzymuje graczy balans między wyzwaniem a umiejętnościami. Wyzwanie, żeby było ekscytujące, musi być odrobinę wyżej (na wyciągnięcie ręki) niż poziom naszych aktualnych umiejętności. Ale nie może być za trudne.

Sprawdź w swoim zespole:

METODA PRÓB I BŁĘDÓW

To ważny element mechaniki gier, mocno związany z wpisanym natychmiastowym feedbackiem. Gry dopuszczają, a wręcz wymagają od gracza podejmowania niestrudzenie kolejnych prób i nie zniechęcania się pomyłkami, brakiem sukcesu czy błędami. Doświadczanie niepowodzeń jest warunkiem sukcesu. Jak mawiają górale „jak się nie psewrócis, to się nie naucys”. Jeśli system zapewnia Ci natychmiastowy feedback, to błąd tak naprawdę pomaga Ci zorientować się w sytuacji i opracować adekwatną strategię. Wyciągasz wnioski i idziesz dalej. Dlatego w każdej grze gracz ma kilka „żyć”. Game over dopadnie cię dopiero wtedy, jeśli uparcie

Sprawdź w swoim zespole:

POCZUCIE PRZYNALEŻNOŚCI I UZNANIA

Graczy przyciąga do świata gier potrzeba przynależności. Oprócz zasad wynikających z konstrukcji gry, gracze tworzą swoje dodatkowe zasady regulujące ich społeczność: np. porządek rozgrywki, możliwości komunikacji między graczami, zwyczaje, coś w rodzaju etosu gracza. Tak powstają swoiste społeczności związane z daną grą. To społeczności ponad podziałami, ponad kontynentami. Motywacja do bicia rekordów wynika nie tyle z potrzeby bycia lepszym od innych, ale także z chęci wzbudzenia podziwu, zdobycia szacunku innych członków społeczności.

Sprawdź w swoim zespole:

 

 

ROZWÓJ

Gry bazują także na potrzebie rozwoju u grających. Możliwość pokonania przeciwników, czy własnych ograniczeń napędza do działania. Motywuje do dalszego grania i podejmowania prób. Grasz drugi raz – grasz lepiej, obierasz bardziej racjonalne strategie – szukasz dogodniejszej drogi i znajdujesz ją na podstawie doświadczenia wyniesionego z gry. Zdobywasz coraz więcej punktów, bijesz własne rekordy, rozwijasz się.

 

Sprawdź w swoim zespole:

 

FUN, PRZYJEMNOŚĆ PRZEDE WSZYSTKIM

Last but not least! Czy ktoś zna gracza, który chciałby grać w grę nie dającą mu po prostu przyjemności? Fun jest potrzebny jak powietrze. Dla osiągnięcia przyjemności ludzie robią najdziwniejsze rzeczy.

 

Sprawdź w swoim zespole:

Koncepcja Total Engagement to gotowy przepis na to jak spowodować, aby codzienna praca bardziej angażowała pracowników. I nie chodzi tu o jakiś skomplikowany zgrywalizowany system, ale o tworzenie środowiska zawodowego, w którym działają czynniki wywołujące zaangażowanie.

I jest to w mocy szefów, managerów, zespołów, aby uwzględnić 9 czynników zaangażowania w budowaniu struktur organizacyjnych, określaniu zasad współpracy, czy własnych nawyków.

Pozostańmy
w kontakcie

Interesuje Cię spotkanie integracyjne z Total Engagement w tle?

SKONTAKTUJ SIĘ Z NAMI

 

Zacznijmy od podstaw: błąd to nie koniec świata. Ba! To dopiero początek (nowego świata – nie jego końca). Każda wpadka, każda porażka to potencjalna trampolina do sukcesu, pod warunkiem, że umiesz się od niej odbić. Carol Dweck, autorka teorii „Nowej psychologii sukcesu” w której opisała teorię stałości cech (fixed midset)

Zorganizuj niezapomniane spotkanie świąteczne dla swojego zespołu. Połącz nastrojowe wydarzenie z subtelnym treningiem współpracy i komunikacji. Zgrany zespół w prezencie od Pracowni Gier.

INTEGRACJA ZESPOŁU TO SZEREG WYZWAŃ… PRACUJEMY Z GRAMI, BO… POMAGAJĄ: zmieniać nawyki, budować postawy, dostrzegać zależności, zdobywać nowe umiejętności, są świetnym treningiem komunikacji i współpracy wspólna rozgrywka wzmacnia poczucie przynależności do zespołu stosując gry, pomagamy organizacjom działać lepiej i efektywniej Co to jest spotkanie integracyjne?Spotkania integracyjne to świetna metoda budowania

Współpraca w zespole – dlaczego ma kluczowe znaczenie dla organizacji i jak podnieść jej jakość? Praca zespołowa ma dzisiaj podstawowe znaczenie dla osiągania celów organizacji. Dlaczego? Możliwość połączenia kompetencji specjalistów z różnych obszarów pozwala w praktyce na uzyskanie lepszych efektów końcowych, pod warunkiem, że komunikacja w zespole i umiejętność kooperacji

Czy wiesz jakie talenty dominują w firmach w Polsce? Jaki to ma wpływ na budowę zespołów? Jaki styl pracy wyłania się z określonych konfiguracji talentów? Jak wykorzystać tę wiedzę, żeby maksymalizować wyniki i budować skuteczną współpracę w zespołach. Zapraszamy do rozmów o silnych zespołach W cyklu 5 spotkań przyjrzymy się

Kreatywność jest zaraźliwa. Podaj dalej! Podziwiamy nasze dzieci, obserwując ich spontaniczność, wyobraźnię i zdolność do tworzenia niesamowitych światów, choć sami często zapominamy, że sami byliśmy kiedyś tymi małymi odkrywcami, pełnymi pomysłów i marzeń. Każdy z nas ma w sobie gen kreatywności – czasem trzeba go tylko trochę odkurzyć! Dla dzieci